پيشنهاد:طور مجازي به پرتقال مسافرت کنيد(6)

• آنها بسیار سخت کار می کنند. افرادی که در پرتغال کار می کنند، ساعت ها ساعت کار می کنند، 
• بسیاری از آنها در واقع انگلیسی صحبت می کنند (که پیش بینی نمی کردم وقتی اولین بار اینجا بودم!) گاهی اوقات حتی نسل های قدیمی نیز به زبان انگلیسی صحبت می کنند
•  این یک مزیت بزرگ است چرا که بسیاری از افراد بین المللی به مطالعه در پرتغال می آیند
• مردم پرتغالی بسیار مهمان نواز هستند.  اغلب برای من اتفاق افتاد که من گم شدم و مردم تصادفی پرتغالی به من می آمدند تا بپرسم که آیا من گم شده ام و اگر بتوانند کمک کنند
• آآنها بسیار به کشور و فرهنگ خود بسیار افتخار می کنند
• پرتغالی ها هنگامی که به شما سلام می کنند، دو بوسه را دریافت می کنند، حتی اگر برای اولین بار یکدیگر را ملاقات کنید.
• خانواده بسیار مهم است. این باید در لیست شماره های اجتماعی شما باشد. شما همیشه می توانید به خانواده خود تکیه کنید و ثبات ارائه می دهد. به همین دلیل است که جوانان برای مدت طولانی با والدین خود می مانند. 
• علی رغم افراد مودب با یکدیگر، بسیاری از روابط رسمی در واقع غیر رسمی هستند.
• او کلمه "saudade" یک کلمه بسیار مهم است. این توضیح می دهد که نوعی احساس شدید از دست رفته شخص یا چیزی. هنگامی که برای آن فرد آرزو می کنید می توانید بگویید "saudades de ti". هیچ کلمه ای برای زبان انگلیسی برای این کلمه وجود ندارد.
• مردم پرتغالی بسیار فروتن هستند شما می توانید معروف باشید، می توانید ثروتمند باشید، اما به عنوان یک فرد پرتغالی بدون توجه به موقعیت خود، همیشه به پایین زمین می روید. اگر شما مشهور هستید و طرفداران دارید، وقت خود را برای ساخت تصاویر یا صحبت با طرفداران خود اختصاص می دهید.
•  نام های خانوادگیشان بسیار اصلی هستند.  در اینجا فقط دو نام و نام خانوادگی وجود دارد

حمل و نقل

• رضایت مصرف کننده با حمل و نقل در پرتغال مخلوط است: رضایت از حمل و نقل شهری پایین تر از میانگین اتحادیه اروپا است، در حالی که رضایت از حمل و نقل ریلی به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. رضایت حمل و نقل هوایی نیز افزایش یافته است، اما هنوز هم پایین ترین میزان در اتحادیه اروپا است. پرتغال از سال 2010 تاکنون به میزان قابل توجهی کاهش تلفات جادهای در هر میلیون نفر رسیده است و در حال حاضر نزدیک به میانگین اتحادیه اروپا قرار دارد. بخش حمل و نقل پرتغالی، زنان بیشتری را نسبت به سال های گذشته، 20 درصد از نیروی کار حمل و نقل در سال 2015 و 18 درصد در سال 2014 را استخدام می کند.

دين

• برخی از دهم دهم شهروندان پرتغال، کاتولیک رومی هستند. با این حال، حضور منظم در جرم در شهرهای و شهرهای بزرگ، به ویژه در جنوب، کاهش یافته است. کمتر از 2 درصد مردم پروتستان هستند، با آنگلیکان و متدیست ها قدیمی ترین و بزرگترین فرقه ها هستند. در اواخر قرن بیستم، کلیساهای بنیادگرا و انجیلی محبوبیت فراوانی یافتند، هرچند تعدادی از طرفداران آنها بسیار کوچک بودند. جمعیت یهودیان پرتغال نیز کوچک است، زیرا یهودیان در اواخر قرن بیستم مجبور به تبدیل شدن یا مهاجرت شدند

الگوی استقرار

• روستایی نیز عوامل تاریخی و فیزیکی را منعکس می کند. Bocage (کشور حشره کش: حوزه های احاطه شده توسط حوضه های جنگلی) از Minho با توزیع متراکم از ذخایر فردی در گرانیت همراه است که به پراکندگی نازک در مناطق شیدایی می افتد.
• اکثر ساختمان ها دارای دو طبقه با یک پله بیرونی هستند.
• . در استرمامورا، صخره های سنتی شامل تعدادی از ساختمان های یک طبقه است.
• در جنوب سواحل فئودال، کارگران املاک و مستاجران به طور مرکزی در ساختمان های باربارک دراز مدت که در اطراف مونته (حیاط) گرد آمده بودند، که از زمان عربی و حتی روم تاریخی تشکیل شده بودند، در محاصره قرار داشتند. آبراهه ها و طبقه های خشک کردن انجیر همراه با مزرعه های پراکنده ای از نواحی باغبانی در الجروه، میراث عربی دیگری است.

توزیع جمعیت
امروزه توزیع جمعیت در پرتغال نشانگر تفاوت چشمگیر بین شمال با جمعیت پرجمعیت و جنوب کشور کم جمعیت است. تعدادی از مناطق روستایی از تلفات قابل ملاحظه جمعیتی رنج می برند که منجر به افسردگی اقتصادی و اجتماعی، به ویژه در مناطق شمالی، آلدنجو و مناطق جنوبی جنوبی می شود. مناطق ساحلی بین Braga و Setúbal با دشتهای پایین و توسعه شهری، بخش بزرگی از جمعیت را جذب کرده اند. چند مکان در خارج از مناطق صنعتی لیسبون، Setúbal، و پورتو قادر به جذب جمعیت های کار خود هستند. مناطق مانند Minho و بخش هایی از دشت های ساحلی به طور جدی بیش از حد جمع شده اند. به طور کلی، حدود دو سوم جمعیت پرتغال در مناطق شهری زندگی می کنند.

پراکندگي

• در کل، روستای روستا پراکنده شده است، با ساکنان در روستاهای کوچک تحت سیستم کشاورزی زمین باز زندگی می کنند. بیریا لیتورال و استمرادرا، شهرک های مختلفی دارند که بین خانه های پراکنده و خوشه ای متفاوت است. در ولسوالی آویورو، خوشه ها از مزرعه ها و خانه های دیگر در امتداد جاده ها در نوار، اغلب طول و چگالی قابل توجهی است.

شرکتهای پرتغالی

• ماهیگیری، یکی از اولین شرکتهای پرتغالی، هنوز در جوامع ساحلی نقش مهمی دارد. از آنجا که نخستین سرشماری مدرن در سال 1864 (که یک سرشماری قبلی انجام شده بود، به دلیل بخشی از خطرات و خطرات این و برخی دیگر مشاغل سنتی مردان و همچنین امواج شدید مهاجرت عمدتا مردانه، تعداد مردان در جمعیت پرتغالی بیشتر از مردان بود. خارج از سال 1527)

روند جمعیتی

• فرآیند فشرده سازی که پس از انقلاب کریستال ها (25 آوریل 1974) رخ داد، ناشی از تعداد زیادی از مردم (اغلب پرتغالی ها) که از استان های خارج از کشور خارج می شدند، ناشی از تغییرات جمعیتی در شهر بزرگ پرتغال بود. حدود یک میلیون پناهنده که اکثر آنها ناشی از جنگ داخلی بین جنبش های رهایی بخش آنگولا از آنگولا بود، در پرتغال مستقر شدند. اکثریت بازنشستگان (retornados) به شهرها و شهر های پرتغالی پر شده و تاثیر آن بر نرخ بیکاری بالا بود که در دهه آینده ادامه یافت.

مهاحرت

• پرتغال یکی از بالاترین میزان مهاجرت در اروپا است. قبل از سال 1960 اکثر مهاجرانش به برزیل و چندین کشور آمریکای لاتین رفتند. جمعیت تنها در دوره مدرن در دوره ی مدرن تحت تاثیر خود قرار گرفت

محصولات کشاورزی و بهره وری حیوانات

• در پرتغال به علت سرمایه گذاری کم کشاورزی، کمینه سازی، استفاده کم از کود، و سیستم تقسیم مالکیت زمین در پرتغال به مراتب کمتر از متوسط ​​اتحادیه اروپا است.
• محصولاتی که در پرتغال رشد می کنند عبارتند از غلات (گندم، جو، ذرت و برنج)، سیب زمینی، انگور (برای شراب)، زیتون و گوجه فرنگی. از سال 1999، کشاورزان پرتغالی ذرت اصلاح شده ژنتیکی را کاشته اند. پرتغال یکی از بزرگترین صادر کنندگان رب گوجه فرنگی جهان است و یکی از صادر کننده های برتر شراب است. بندر و Muscatel، هر دو شراب دسر، در میان معروف ترین انواع پرتقال شراب هستند. در سرزمین اصلی پرتغال، که حدود 50 منطقه منطقه شراب تقسیم شده است، باغداری فعالیت غالب است؛ بسیاری از مردم نیز در صنعت در جزیره مادیرا کار می کنند، جایی که سرمایه گذاری در تکنیک های آبرسانی به مشهورۀ شراب های Madeira ادامه می دهد. محصولات جدیدتر شامل آفتابگردان هستند، و پرتغال نیز مقدار زیادی از میوه ها (پرتقال و سیب) را تولید می کند. صادرات کشاورزی کشور به هزینه گندم و گوشت وارداتی کمک می کند. تقریبا یک سوم سطح زمین پرتغال برای کشاورزی استفاده می شود.
• مزارع کوچک، به ویژه در شمال، غالب هستند، جایی که آنها خیلی کوچک هستند و از بسیاری از دارایی های پراکنده تشکیل شده اند تا بتوانند کشاورزی یکپارچه و چرخش منطقی را ایجاد کنند. در جنوب (به استثنای منطقه الگارو) قبل از 1975، کشت های شدید از طریق سیستم latifúndios یا املاک بزرگ که توسط صاحبخانه های غریبه که هیچ علاقه ای به سرمایه گذاری سرمایه در ماشین آلات، کود و دیگر اقلام وجود نداشت باعث افزایش بهره وری خواهد شد. پس از انقلاب 1974، اصلاحات ارضی در جنوب تگزاس اجرا شد، جایی که حدود 3،2 میلیون هکتار زمین (1،3 میلیون هکتار) از زمین های بزرگ در اختیار داشتند (با جبران) و ملی شدند. این سیاست در میان دیگر موارد، از بین بردن سیستم لایت فوندیو، تغییر سیستم اجاره ای، دادن زمین های غیر مجاز به مردم، لغو معافیت (اجاره ای که دهقانان برای استفاده از زمین یا اموال سلطنتی یا دولتی)، افزایش آبیاری منطقه، معرفی محصولات جدید، تشدید خروجی علوفه و غلات، و توسعه دامداری. بخش بزرگی از زمین های ملی شده به واحدهای تولیدی جمعی و تعاونی تبدیل شد. با این حال، گذار شتابزده باعث تنش سیاسی و کاهش تولیدات کشاورزی منطقه آلدنجو شد.
• پس از سال 1976، سیاست توزیع مجدد زمین عوض گردید، زیرا دولت های موفق به دنبال نوسازی و بهره وری بیشتر از طریق بازگشت به مالکیت خصوصی بودند. یارانه های کشاورزی در دسترس قرار گرفت، هر چند تمام کشاورزان از آنها استفاده نکردند.
• سد الكووا به خاطر تخریب تعداد قابل توجهی از هنرهای سنگی و جانوران و گیاهان نادر، از جمله حدود یك میلیون درخت، در سال 2002 مورد انتقاد شدید قرار گرفته و آبریزش را به جنوب پرتغال می دهد.
• گوسفند، خوک و گاو از میان دام های پیشرو کشور است. گاو گوساله، تولید لبنیات و تولید پشم به اقتصاد پرتغال کمک می کند، گرچه اهمیت نسبی آن ها بر اساس منطقه متفاوت است.
• حدود دو پنجم از پرتغال درختان می باشد و اکثریت جنگل های آن خصوصی هستند
• صنعت کاغذ و کاغذ به طور قابل توجهی به اقتصاد کمک می کند. پرتغال تولید کننده پیشرو از چوب پنبه است که تبدیل به یک صادرات قابل توجهی شده است.
• گیاهان اکالیپتوس حدود یک هفتم زمین جنگل را پوشش می دهند و کاج نیز مهم است.
• خط ساحلی طولانی مدت پرتغال و فراوانی ماهی ها در آب های اطراف باعث پیشرفت صنعت ماهیگیری شده است.
• در میان 70 گونه از جمله ساردین، اسب مگس خوک و هیک در نزدیکی سواحل، تون از جزیره ها، ماهی های دریایی از Madeira و ماهی های دریایی از شمال آتلانتیک گرفته شده است که با هم به سهم زیادی در تأمین مواد غذایی کمک می کند.
• صنایع ماهیگیری، در مواجهه با رقابت شدید بین المللی و محروم از قایق های قدیمی کوچک، در اواسط دهه 1980 به شدت کاهش یافت. با توجه به بودجه اتحادیه اروپا برای کشتی های ماهیگیری جدید، برنامه ای برای نوسازی، موافقتنامه های جدید اتحادیه اروپا و موافقت نامه های دو جانبه و ایجاد مدارس آموزشی دریایی، صنعت ماهیگیری در دهه 1990 احیا شد و محصولات آن در سراسر جهان صادر می شود.
• بندر Leixões در شمال، Peniche و Setúbal در غرب، و Portimão و Olhão در Algarve

تجارت خارجی

• در میان Thبرای یک کشور نسبتا کوچک، پرتغال دارای تجارت خارجی بزرگ است. کل واردات (به ترتیب مواد غذایی و نوشیدنی، گندم، نفت خام، ماشین آلات، خودرو و مواد خام) به طور کلی از صادرات کل به مراتب فراتر رفته است.
• در میان صادرات اصلی پرتغال، خودروها و اجزای حمل و نقل، ماشین آلات، منسوجات، لباس، کفش، کاغذ خردل، شراب، چوب پنبه، قالب پلاستیکی و رب گوجه فرنگی هستند.
• کشورهای عضو اتحادیه اروپا، شرکای اصلی تجارت پرتغال هستند، با اسپانیا، آلمان، فرانسه، ایتالیا و انگلستان تقریبا نیمی از واردات و صادرات راتشکیل می دهند. تجارت با اموال استعماری سابق پرتغال در آفریقا کاهش یافته است، اما تجارت با امریکا لاتین،به ویژه برزیل، افزایش یافته است.
• اندازه برزیل و روابط تاریخی و زبانی آن را برای سرمایه گذاری های بزرگ شرکت های پرتغالی جذاب کرده است.
• کسری تجاری در پرتغال به طور سنتی توسط مهاجرت کارگران و درآمد حاصل از گردشگری تامین می شود

بخش خدمات

• بسیار مهم برای اقتصاد پرتغال است که بیش از سه پنجم کل تولید را تشکیل می دهد.
• گردشگری به یک صنعت بزرگ تبدیل شده است و سالانه میلیون ها نفر از پرتغال دیدن می کنند.
• مقاصد گردشگری قابل توجه شامل لیسبون، الگارو و دره دره است.
• بازدید کنندگان از فرانسه، آلمان، اسپانیا، و بریتانیا بزرگترین گردشگران را تشکیل می دهند.

کار و مالیات

• اشتغال در پرتغال نسبتا متنوع است. بیش از نیمی از تمام کارگران در خدمات استخدام می شوند، در حالی که یک هشتم در بخش اصلی، از جمله کشاورزی و معدن. تولید، ساخت و ساز و خدمات عمومی حدود یک چهارم از کارگران را استخدام می کند.
• کارگران حق دارند که نمایندگی شوند، و چند صد اتحادیه کارگری و دو فدراسیون اتحادیه های کارگری وجود دارد. یک فدراسیون، میانجی گری، از ریشه های کمونیست رشد کرد. در سال 1970 تشکیل شده و در سال 1974 مجددا سازماندهی شده است، بیش از 100 سازمان وابسته است. دیگر فدراسیون بزرگ União Geral dos Trabalhadores (UGT؛ اتحادیه عمومی کارگران) است که از جنبش سوسیالیستی توسعه یافته است. گرچه هیچ آمار رسمی وجود ندارد، برآورد شده است که حدود 30 درصد از کارگران متعلق به یک اتحادیه هستند. میزان کلی اتحادیه های کارگری از دهه 1970 کاهش یافته است، زمانی که یک سیستم اجرا شد که کارگران را قادر به پرداخت هزینه اعانه اتحادیه می دانست.

مالیات،

• در حدود یک سوم تا دو پنجم از تولید ناخالص داخلی، در مقایسه با سایر کشورهای اروپای غربی نسبتا کم است. نرخ مالیات بر درآمد فردی مترقی است، که بطور قابل توجهی بسته به سطح درآمد افراد است. مالیات شرکت ها و مالیات بر ارزش افزوده، منبع مهمی از درآمد برای دولت است. مالیات بر مصرف تقریبا یک سوم کل درآمد مالیاتی را تشکیل می دهد، در مقایسه با حدود یک دهم برای مالیات شرکت ها و یک پنجم برای مالیات بر درآمد افراد. مالیات بر درآمد و مالیات اجتماعی حدود یک سوم مجموع درآمد مالیاتی را تشکیل می دهد.

 حمل و نقل و ارتباطات

•  با شروع در اواخر قرن، تلاش های هماهنگ با حمایت مالی از اتحادیه اروپا برای بهبود وضعیت وجود داشت. در نتیجه، کل شبکه جاده گسترش یافته است.
• یک خط چهارراهی خودکار (بزرگراه) لیسبون را به پورتو، پایتخت شمال متصل می کند.
• یک بزرگراه لیسبون را با مادرید پیوند می دهد و بزرگراه چهار خط از لیسبون تا الجروه وجود دارد.
• بزرگراه ها به بزرگترین شهرها رسیدن و گسترش به مرز و بنادر.
• جاده های ثانویه شهرها را تقریبا در هر قسمت از داخل کشور متصل می کند.
• پل اول واسکو دا گاما، پل دوم در لیسبون، در فاصله سالهای 1977 تا اوایل سال 1998، به طول 10.7 مایل (17.2 کیلومتر) رسیده است.
• سیستم راه آهن پرتغالی بهبود یافته است و شرکت Rede Ferroviária Nacional (REFER) در سال 1997 برای مدیریت آن تاسیس شد. در دهه 1990 و اوایل قرن بیست و یکم، سیستم متروی لیسبون در خارج از محدوده شهر به علاوه چندین ایستگاه جدید گسترش یافت. در میان آنها Gare do Oriente، ایستگاه اصلی واقع در Parque das Nações (پارک ملت)، در سرزمینهای شرق مرکز شهر، که توسط معمار مشهور سانتیاگو کالاتراوا طراحی شده بود، بود. پورتو همچنین یک سیستم راه آهن سبک، بخش هایی از آن را زیر زمین اجرا کرده است. پ
• فرودگاه بین المللی پرتغال در لیسبون، فرودگاه بین المللی پرتغال است. فرودگاه های بین المللی نیز در فیو و پورتو وجود دارد و فرودگاه های Madeira و Azores از مقاصد بین المللی دریافت می کنند. فرودگاه های کوچک برای پروازهای داخلی در نزدیکی چندین شهر دیگر قرار دارند. خطوط هوایی پرچم کشور TAP پرتغال است. چندین شرکت هواپیمایی پرتغال نیز وجود دارد و کشور نیز از سوی حمل و نقل بین المللی متعددی ارائه می شود که خدمات مسافر و بار را ارائه می دهند.
• بنادر پرتغال سرمایه گذاری قابل توجهی برای بهبود و گسترش توانایی خود برای حمل محموله و ظروف و ارائه خدمات دیگر دریافت کرده اند. بنادر اصلی پرتغال شامل لیسبون، بندر لیشوئس (خدمت پورتو)، صتببال و سینس است. Douro شمالی در حال حاضر قابل حمل است. حمل و نقل رودخانه شامل کروزرهای لذت و بارگیرهای تجاری است.
• پیشرفت در فن آوری و ارتباطات مخابراتی، تبدیل به بخش مالی و تجاری پرتغال شده است. از لحاظ تاریخی، گسترش خطوط تلفن ثابت در پرتغال آهسته بود؛ در نتیجه، بسیاری از افراد تلفن همراه را دریافت کرده اند

دولت

• پرتغال پس از سرنگونی شاه مانوئل دوم و خانه برگانچا در سال 1910، جمهوری بوده است.
• در سال 1910 تا 1926، دوره نخستین جمهوری پرتغال، دموکراسی پارلمانی ایجاد شد،
•  سیستم نیمه دولتی است که در آن قدرت اجرایی بین رئیس جمهور و نخست وزیر تقسیم شد.
•  ز عناصر ایدئولوژیک به حداقل رسيد 
• دوباره در سال 1989، زمانی که راه را برای خصوصی سازی و انتقال به اقتصاد آزاد بازار آزاد کرد.

رئیس جمهور پرتغال،

• رئیس جمهور است که به طور مستقیم به رأی عمومی برای یک دوره پنج ساله انتخاب می شود و ممکن است فقط به دو دوره متوالی انتخاب شود.
• رئیس جمهور مسئول تضمین استقلال و اتحاد ملی است
• . وظایف ریاست جمهوری همچنین شامل خدمت به فرمانده ارشد نیروهای مسلح،
• انتصاب و اخراج نخست وزیر (که باید بتواند از حمایت اکثریت در مجلس قانونگذاری استفاده کند)،
• انتصاب و اخراج دیگر اعضای دولت به پیشنهاد نخست وزیر،
• ارسال پیام ها به پارلمان و تشکیل و یا حل و فصل آن در صورت لزوم،
•  تعیین تاریخ انتخابات پس از مشورت با شورای دولت.

نخست وزیر

• قانون اساسی، شورای وزیران، کابینه را به عنوان رییس سیاستگذاری پرتغال معرفی می کند.
• کابینه شامل نخست وزیر است که بر جلسات خود، وزراء ادارات دولتی و برخی از وزیر امور خارجه (وزرا بدون اوراق بهادار) سرپرستی می کند. ن
• خست وزیر به طور همزمان مسئول رییس جمهور (در رابطه با عملکرد کلی مؤسسات دولتی) و پارلمان (با توجه به محتوای سیاست عمومی) است.
• نخست وزیر سیاست های دولتی را هدایت می کند، هماهنگ و اجرا می کند. طبق سنت، نخست وزیر، رئیس خدمات عمومی است.

 مجلس

• شامل مجمع نمایندگان مجلس نمایندگان است که دارای 230 نماینده است.
• وظایف آن شامل بحث و رای دادن بر اساس قانون، مجوز دولت برای افزایش درآمد و تصویب قوانین تصویب قانون اساسی مناطق مستقل است.
• پارلمان همچنین می تواند با رد اعتصاب درخواستی توسط دولت یا تصویب مجدد محکومیت به حکومت، دولت را رها کند.

سطوح حکومت

• پرتغال دارای سه سطح حکومت در سطح ملی است.
• پایین ترین سطح شامل تقسیمات (freguesias)، که حدود 4000 نفر است. هر حوزه یک مجلس مستقل انتخاب شده است (assembleia de freguesia)، که نماینده مجلس نمایندگان خود، هیئت والایی (junta de freguesia) است.
• سطح دوم شامل شهرداری ها (concelhos) است که تعداد آنها حدود 300 است. شهرداری ها شامل مناطق روستایی و شهری در محدوده های محدوده خود هستند. هر شهرداری یک مجتمع شهرداری (مجمع شهرداری) دارد که شامل رؤسای هیئت های کلیسای مقننه و تعداد برابر با یک عضو مستقل انتخاب می شود؛ یک اتاق شهری (شهرداری کیمرا)، که مدیر اجرایی شهرداری است؛ و شورای شهرداری (شورای شهر)، یک سازمان مشورتی که از طریق آن نظرات سازمان های اجتماعی، فرهنگی، حرفه ای و اقتصادی در داخل شهرداری به محوطه شهرداری منتقل می شود. بالاتر از شهرداری ها 18 ولسوالی (دوردست) -20 از جمله مادیرا و Azores-هر کدام با یک والی مدنی منصوب می شود.
• قانون اساسی سال 1976 خواستار ایجاد مناطق اداری شد (regiões administrativas) و دولت طرح هایی برای تقسیم کشور را ایجاد کرد اما در اوایل قرن بیست و یکم این طرح هنوز مورد اجرا قرار نگرفته بود (و در رفراندوم ملی در 1998) با این وجود، برای ساده سازی اجرای و اجرای برنامه های اتحادیه اروپا، دولت سیستمی متشکل از پنج منطقه را برای سرزمین اصلی: شمال (نورث)، مرکزی (سنترو)، لیسبون و دره تگزوس (لیسائو و واله دو تیجو)، آلندژو ، و Algarve. مجمعالجزایر های Madeira و Azores مناطق خودمختار (regiãos autónomas)، وضعیت ویژه ای که در قانون اساسی 1976 اعطا شده است، به رسمیت شناختن منحصر به فرد جغرافیایی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آنها است.

تحصیلات

• آموزش ابتدایی برای کودکان 3 تا 6 ساله به صورت رایگان در دسترس است و تحصیلات بین سنین 6 تا 18 سالگی اجباری است. آموزش اولویت اصلی تأمین بودجه دولتی است، به ویژه از اواخر دهه 1980، زمانی که یک مطالعه نشان داد که یک پنجم جمعیت بیش از 5 ساله بیسواد بودند. در آغاز قرن بیست و یکم نرخ سواد آموزی بیش از 90 درصد بود و تقریبا هر کودک در مدرسه ثبت نام کرد. با این حال، نرخ نقص باقی می ماند بالا و کار کودکان، شایع است به خصوص در شمال، هنوز حذف نشده است. مدارس خصوصی مدارس دولتی را تکمیل می کنند که آموزش عالی را برای اکثریت مردم فراهم می کنند. چندین دانشگاه دولتی و خصوصی وجود دارد، از جمله دانشگاه قدیمی Coimbra (که در ابتدا در لیسبون در سال 1290 تاسیس شد، به طور دائم به کیمبره در سال 1537 به طور دائم نقل مکان کرد)، دانشگاه لیسبون (تاسیس 1911)، دانشگاه فنی لیسبون (تاسیس 1930) ، دانشگاه پورتو (تاسیس 1911) و دانشگاه کاتولیک پرتغالی (در سال 1968 در لیسبون تاسیس شد). همچنین موسسات فنی، مدارس بهداشتی پرستاری و فنی، آکادمی های نظامی و چندین مدرسه تخصصی برای موضوعاتی نظیر علوم و مدیریت هتل وجود دارد.
•  'بزرگترین تراژدی در سالها': دست کم 62 کشته و 59 نفر در پرتغال زخمی شدند:

علل آتش سوزی وحشی می تواند به طور گسترده ای به دو دسته طبقه بندی شود، علل انسان و علل طبیعی.

آتش وحشی نه تنها محیط زیست را نابود می کند، بلکه می تواند مدارس، خانه ها، فروشگاه ها و حتی مردم را از بین ببرد. برخی از آتشفشان های وحشی می توانند اکوسیستم ها را تغییر دهند که می تواند درختان را 75 درصد ضعیف تر کند